چگونه به امروز و فردا کردن پایان دهیم.

ضرب‌المثلی می‌گوید: «قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود». غالب مردم کاربرد این مثل را در مورد ثروت می‌دانند. درحالی که این مثل، اشاره به قاعده ای بزرگ و بسیار ساده دارد که بیشتر اوقات به دلیل سادگی آن به فراموشی سپرده می‌شود. قاعده این است که هر چیز کلی، به مرور شکل می‌گیرد و وقتی به دست می‌آید که اجزای تشکیل دهنده آن، گرد هم آمده باشند.
مثلاً موفقیت در آزمون وکالت در طول یک دوره زمانی و اندک اندک به دست می‌آید.

با این مقدمه، نگاهی به مفهوم «آینده» ـ یا بهتر است بگوییم «ساختن آینده» ـ می‌کنیم.
آینده، افقی است که رسیدن به آن را هدف قرار داده ایم و نوع زندگی امروزمان را بر پایه آن تنظیم کرده ایم.
آینده، مجموعه ای از امروزهاست!
به دست آوردن آینده در صورتی ممکن است که امروز را به دست آوریم و ذخیره کنیم.
با این تعریف، مهم ترین آفت آینده، از دست دادن اجزای آن (یعنی امروز) است.

علت تأکید بر این که آینده مجموعه ای از امروزهاست (نه دیروز و امروز و فردا)، و آفت آن از دست دادن امروز است، این است که آنچه در اختیار ما گذاشته شده است، فقط «امروز» است و تنها راه بهره گیری از زمان، استفاده از امروز است.

امام علی(ع) می‌فرماید: «گذشته عمر تو رفته است و باقی مانده آن، محلّ تردید است. پس زمانی را که در آن به سر می‌بری برای عمل، غنیمت شمار».
و در جای دیگری فرمود: «روزها سه گونه اند: روزی که گذشته و امیدی به آن نداری و روزی که مانده (زمان حال) و گریزی از آن نیست و روزی که می‌آید و به آن، اطمینان نداری. دیروز، پند و موعظه است و امروز، غنیمت و فردا را نمی‌دانی از آن کیست».

برای این که بتوانیم آینده را بسازیم، تنها زمان حال را در اختیار داریم. پس باید آینده را در امروز بسازیم. فردا نیز در نوبت خود، امروز می‌شود و این امروزهاست که بر روی هم، آینده می‌شوند. برخی به اشتباه به جای این که امروز را برای آینده زندگی کنند، در آینده (رؤیا) زندگی می‌کنند و با این کار، امروزشان را ضایع می‌کنند. شرایط، هیچ وقت عوض نمی‌شود، بلکه ما باید عوض شویم. ما همیشه در امروز زندگی می‌کنیم و هر وقت توانستیم از امروز استفاده کنیم به آینده خواهیم رسید.

امروز و فردا کردن، دقیقا همان بازی زیرکانه زمان است که عمری را که حاضر نیستیم به هیچ قیمتی بفروشیم، اندک اندک و به رایگان از ما می‌ستاند. این عادت بر اثر تکرار، قوت می‌گیرد و هر بار محکم تر و موجّه تر از بار قبل می‌شود و در هر تکرار، فرصتی را از ما می‌گیرد و وظیفه ای را از وظایف ما به تأخیر می‌اندازد و فرصت از دست رفته، دیگر به هیچ قیمتی باز نخواهد گشت. امام علی(ع) می‌فرماید: «هر کس فرصت را از زمانش به تأخیر انداخت مطمئن باشد که آن را از دست می‌دهد» و به تأخیر انداختن امور، افزون بر این که فرصت گران بها و زودگذر را از ما می‌گیرد، نقشه ها و آرزوهای زندگی را نیز برباد می‌دهد و جز سرشکستگی و یأس، چیزی باقی نمی‌گذارد.

از طرفی هر روز، کار مخصوص به خود را دارد که باید در همان روز انجام گیرد. امیرمؤمنان علی(ع) می‌فرماید: «کار هر روز را در همان روز انجام بده؛ زیرا هر روز، کار مخصوص به خود را دارد» و به تأخیر انداختن کارها، از میان بردن روزی است که دیگر تکرار نمی‌شود. امروز و فردا کردن، بیماری ای است که به صورت خفیف و پیشرفته و در شکل های مختلف در بیشتر مردم دیده می‌شود. البته منظور از «امروز»، زمان حال است و «فردا» زمانی است که هنوز نیامده است.

پس امروز و فردا کردن، یعنی وانهادن کار الآن به بعد،

امروز و فردا کردن، در هر زمینه ای که باشد، از وجوه مشترکی برخوردار است و آن این که همگی کسانی که امروز و فردا می‌کنند، کاری دارند که باید انجام دهند و تصمیم دارند که انجام دهند، امّا از انجام دادن آن در همین حالا خودداری می‌کنند.

و معمولا برای به تاخیر انداختن، عبارات زیر را به کار می برند:
ـ باید ابتدا برنامه ریزی کنم تا کار، اصولی انجام گیرد.
ـ می‌خواستم انجام دهم، ولی ...
ـ دردسر، پشت دردسر!
ـ می‌توانم؛ ولی الان آمادگی ندارم.
ـ فردا (یا شنبه) شروع می‌کنم.
ـ البته که می‌توانم؛ ولی کارهای دیگری مانع می‌شود.
ـ انجام می‌دهم؛ امّا الآن سرم شلوغ است.
ـ قبل از شروع، باید قدری استراحت کنم.
ـ همین که وقت آزاد پیدا کنم، این کار را می‌کنم.
ـ فرصت لازم را به دست نیاوردم.
و ...

درمان
امروز و فردا کردن، نوعی فریب دادن خود و انکار واقعیت است؛ زیرا تمام دلایل این عادت، پوچ و فریبنده اند. هیچ بهانه ای نمی‌تواند توجیه قابل قبولی برای به تأخیر انداختن وظیفه حال باشد؛ چون علاوه بر از دست رفتنِ زمان با ارزش و بی برگشت، به تأخیر انداختن کارها هیچ مشکلی را حل نمی‌کند؛ بلکه مشکل را دوچندان می‌کند. هر زمانی که فکر می‌کنید برای انجام دادن کاری که به تأخیر می‌اندازید مناسب باشد، شرایط همین زمان حال را دارد و هر علتی که الآن موجب تأخیر است، می‌تواند در آن زمان نیز موجود باشد. باید به جای تسلیم شدن به خواست های بی منطق، به فکر ریشه یابی و علاج علت این بیماری بود.

برای درمان امروز و فردا کردن، از دو طریق می‌توان وارد عمل شد.

نخست این که با بررسی علت های امروز و فردا کردن، عواملی را که موجب تأخیر کارها می‌شوند، شناسایی کرد و در پی برطرف کردن آنها بود.

راه دوم، با تغییر سریع رفتار و وضعیّت کار، علت آن تأخیرها را از میان برداشت. روان شناسانِ رفتارگرا معتقدند با تغییر رفتار، طرز فکر نیز تغییر می‌کند؛ مثلاً برای غلبه بر احساس افسردگی، هم می‌توان با ریشه یابی علّت، به درمان افسردگی پرداخت و هم می‌توان با قرار دادن خود در موقعیت دیگر (مثلاً با خندیدن و انجام دادن کار دلخواه)، طرز تلقی خود را تغییر داد. بنابراین برای درمان امروز و فردا کردن باید علاوه بر بررسی علل آن، به طور همزمان، خود را وادار به انجام دادن کار کنید تا دیدگاهتان در مورد کار تغییر یابد.

برای وکالت 96 هم امروز و فردا یعنی عقب ماندن از انبوه متقاضیان آین آزمون، پس هم اکنون شروع کنید.

فراهدف طرح آموزشی-آزمونی معمار وکالت را از هم اکنون برای وکالت96 ارائه می‌کند که امروز اقدام کنید و آینده نتیجه شیرین تلاش امروز خود را ببینید.

برای ثبت‌نام با یکی از روشها زیر اقدام کنید:	1-	با شماره تلفن 02177627049 تماس بگیرید.
	2-	نام خود و 967 را به شماره 02188801883 پیامک کنید.
	3-	نام خود و 967 را به شماره 09105372070 ارسال کنید.
	4-
	5-